"Birini sevmek ve her an düşünmek. Onu ve onun sevgisini içinde büyütmek. Gece uyurken, uyumadan önceki son nefeste ve sabah uyanırken ilk nefeste onu anmak. Onun adı her duyulduğunda veya hatırlandığında kalbin titremesi. Onu şah damarı gibi yakınında hissetmek ve hatta bu yakınlığa tüm samimiyetiyle inanmak. Sümeyye bu duygular içerisindeydi. Bunun adı aşktan başka bir şey değildi."

Bir Leyla'nın Mecnunuyam, canan ilimin canıdır
Bir dilberin meftunuyam bu can anın kurbanıdır

Âşıkların sevdasıdır ariflerin me'vâsıdır
Salihlerin Leylasıdır, kâmillerin seyranıdır

Her kim ki tuttu destini soyundu varlık postunu
Buldu hakikat dostunu bildi bu dünya fanidir

Buldu recâsı asinin göster yüzünü Leylasının
Salih daim Mevla'sının hem kulu hem kurbanıdır
-Salih Baba Divanı-