Sorma bana gözyaşlarımın nedenini
Kurcalayıp durma yüreğimin içinden gelen çatırtı seslerini
Hele ruhumun derinliklerine gizleyip de
Bastıramadığım çığlık çığlık seslerin sebebini hiç sorma
Artık sorma bana ne olur anlatacak halim kalmadı anne
Anlamadığın halde sana laf yetiştirmekten
Ne yapmaya çalışıyorsun demiştin ya bana
Hiçbir şey yapmaya çalışmıyorum ki anne
Senin bana yapmaya çalıştığın şeyi anlamaya çalışıyorum sadece...
***

Onların hikâyesi, sevdiklerini alamayıp, kendilerini yaşarken ölüme mahkûm edenlerin hikâyesiydi. Onlar için aşk
da aşkı aramak da yoktu. Onlar acılarını, hayatlarındaki kötü ve bir o kadar da olumsuz anılarını kimseyle
paylaşmıyorlardı. Onlar yaşadıkları her şeyi, içlerindeki sır mezarlığına gömüp ve kınanma korkusuyla içlerindeki
sır mezarlığına da kimseyi yaklaştırmıyorlardı. Onların yaşadıkları, bizim kendini kusursuz ilan eden
insanlarımızca alınlara sürülen kara leke olarak gündeme oturmuş vaziyetteyken, hangi delikanlı yürek ortaya atılır
da ben de Sevgi Hanım kardeşimizin yaşadıklarını yaşadım diyebilir ki ya da kim bu lekeli hayatı anlatmaya ve
kaleme alınmasını ısrarla istemeye cesaret edebilirdi ki...