İMKÂNSIZ AŞK
Başımı alıp gidesim var Gerçek olmalı bütün sevgiler, Eğreti durmamalı Kırılmamalı Gidesim var sensiz olan bir yerlere Rüzgârlar savursun bedenimi Nehir kenarına Okyanus şehrine Keşke kendini bırakıp gidebilse insan Sarp kayalıklara Dağların eteklerine Bir aşk yerleştiriyorum kalbime İkiye bölüyor sevdaları Sakladım günahını, sevabını içimde sessizce gittim Söylenmemiş "Merhaba"lar sakladım her köşeye vedalar bıraktım Engin denizlerde kulaç attığım, üstüme gökkuşağını kuşandığım bu aşk yalanmış. Gidesim bundandır, Bir yokluğu varsaymışım. Olmayan sevdana sarılmışım. Geldiğim kadar gitmenin, hatırladığım kadar unutmanın Sevdasını çekmeyeceğim. Gittiğim yerde; çiğdemler yeşermeli, sevda çeşmesi akmalı Nergisler açmalı, kırlangıçlar sevişmeli, Hiç bitmeyen baharında. Masumiyet olmalı, Belki bir yerlerde sen de usulca eğip başını yere beni
düşünüyorsundur diye, çok bekledim, ıssız kapıların ardında. Beni kahreden, beni yok eden, beni bin pişman eden tek şey... Bir aşk yaratmış, tek başına yaşamışım...