Hafta içi olduğundan baraj göletinin etrafında balıkçı azdı. Badana boya işleriyle uğraşan Salih, balık
merakı yüzünden çarşamba günlerini kendisi için tatil ilan etmişti. O,
Çarşamba günlerini iple çeker; arkadaş bulsa da bulmasa da balığa gider, o güne “Milli Gün” derdi.
Salih, kendisi gibi esnaftan iki arkadaş daha edinmişti. Sık sık birlikte balığa gitmeye başlamışlardı. Ya
denize ya gölete.. Nerede balık olduğunu duyarlarsa onlar orada biterdi. Salı akşamı iş dönüşü
hazırlıklarını yapmışlar, geceden gelip gölete yirmi kadar olta atmışlardı.
Göletin baraj kapağı tarafında derin yerde avlanan iki üç kişi daha vardı. Gece ha bire esen rüzgar
canlarını sıksa da sabahla beraber rüzgar kesilmiş, sular durulmuştu.