Gerçekleşmesi en zor, belki de imkânsız olan şeylerden biridir insanın ruh eşini bulabilmesi... Ama bulunursa bu sefer de mutsuz olmak, yaşamdan zevk almamak bir o kadar zorlaşır. Bu yüzden ruh eşinizi kaybettiğinizde yitirdiğiniz; bir sevgiliden, bir dosttan, bir arkadaştan ötedir ve ondan gördüğünüz ihanet de ihanetten öte bir şeydir. Bu ihanet, aslında insanın kendine olan ihanetidir...

Léa da ruh eşi olarak gördüğü hayat arkadaşının, hiç beklemediği bir anda ihanetine maruz kalır. Hem de o sevinçli haberi vereceği günde... Bu noktada yaşadığı, ayrılık acısından daha farklı bir şeydir. Çünkü bu ihanet, âdeta bir yarısının diğer yarısına ihaneti gibidir. Bunun için kendini suçladığı anlar dahi olur. Ama gün gelecek, yeniden hayata atılacak ve artık ideal olandansa gerçek olanın peşine düşecektir...