Namık Kemal, bir dönem boyunca çok etkili olmuş olmasına rağmen, daha doğrusu tam da bu etkililiği yüzünden ve bir façasını bozma eyleminden çok toplumsal hafızada bir başka şekilde değil de bu şekilde muhafaza edilmiş bu etkililiğe saygı göstermenin grotesk bir tarzı olarak, vücudunun önemli bir bölümünün tuhaf maceralarıyla en kaba fıkraların baş kahramanı haline getirilmiştir. Gazetelerin, kamu oyunun, yeni bir entelektüel neslinin ve yine yeni belirli bir siyasî duyarlılığın tarihindeki merkezî bir figür, böylece, hiçbir ölçü tanımayan Rabelais tarzı bir kahramanın gecikmiş bir örneği olarak halklaştırılır. Kültürel dönüşümün ilerleyen akışı ve ısrarcı yatakları üzerine bu olgu, Namık Kemalin popüler çehresinin alakasız biçimlenişi galiba oldukça ilginçtir, ama sırf Namık Kemal fıkralarının kaydedilmeden kayboluşu yüzünden bile hiçbir zaman incelenemeyebilir. Yine de, giderek modernleşen bir halkın okuryazar azınlığa dahil olan kesiminin bile vatan şairi ve hürriyet aşığı Namık Kemali bağırsaklarının ve cinsel uzvunun anormal gücüyle bir şampiyona dönüştürmüş olduğunu, bunu eğlenceli ve büyük ihtimalle hürmetkar bulmuş olduğunu fark etmek önemlidir.