"Eskiler ilmin bir nokta olduğunu, ama cahillerin onu çoğalttığını öğretiyorlardı. Bu açıdan
bakılacak olursa, zaten sözcükler gürültülerden ve düşünceler, kuantum mekaniğinin
yorumlanışından görgü kurallarının eleştirel tarihçesine, kapitalizmin ortaya çıkışından Tibet
eskatalojisine, Hint mitolojisinin yapısalcı çözümlemesinden Çin kaligrafisinin mistik felsefesine
dek bütün düşünceler ihmal edilebilir ayrıntılardan ibarettir ve esası işaret ettikten sonra sözü
uzatmanın lüzumu yoktur. Ben de burada en azından ethos ("mizaç, ahlak") üzerinde durdum ve
onun episteme'nin ("bilgi, hikmet") yegane zeminini kurduğunu belirttim, öyleyse pekala sözün
özünü söylemiş sayılabilirim."