Platon, Olympos´taki tanrılardan söz etmiş olsa da gerçekte düşündüğü mutlak anlamda tek, insan biçimli özelliklerden arınmış, iyilikçi ve yaratıcı, felsefî bir Tanrı´dır. Platon, halkı bâtıl inançlardan kurtarmayı, kusursuz ve iyi olan gerçek bir Tanrı inancı yaratmayı topluma karşı vazgeçilmez bir görev saymış ve mitolojiyi şiirlerinde işleyen şairleri de eleştirmiştir.

Çünkü ona göre şairler, "Tanrılar arasında savaşlar, kavgalar, büyük düşmanlıklar, buna benzer daha bir sürü şeyler olduğunu anlatır." Oysa gerçekte bu masallar yalandır. Tanrılara yakışmayacak şeyler söylenmemelidir. Ardından şunu ekler: "Bizce bütün masalların topu yalandır. Bir Tanrıçayla, bilgeler bilgesi Akhilleus, nasıl olur da yüreğinde iki kötülüğü bir arada taşıyabilir? Bir yanda alçaklık ve para düşkünlüğü, bir yanda da azgın bir gurur."

Platon, mitolojik konuları işleyen şairler kadar, bizzat Yunan mitolojisini de tenkit etmiştir. Buna rağmen bu mitolojideki tanrıların adlarına sisteminde yer verir. Bunun nedenlerini ileride anlatacağız. Fakat şu nokta bir gerçektir ki Platon´un düşündüğü Tanrı, felsefî bir Tanrı´dır. Çünkü Platon bir masalcı değildir. Zaten felsefenin özelliği de masala uzak olmaktır.