"Zamana bırak, her şeyin ilacı zamandır.'' Bu sözlerle bazen kendimizi, bazen başkasını teselli ederiz. Hiçbir ‘yaşanmışlık ' geçmişte kaybolup gitmez. Geçmişe her dönüp baktığınızda , o zamanda öylece duruyordur ... Küle dönmesini istediğimiz zamanlar, külden bir dağa dönüşmüştür. Bu dağı aşmak için umuda ihtiyacımız var...

Kim görmüş bir bebeğin
Gülümseyerek dünyaya geldiğini
Hepsi masum birer melek ama
Dünyada meleklere yer yoktu.
Göbek bağının kesildiği
O ilk soluğu aldığın an
Başlıyor hayatdaki draman...
"Umudun bittiği yerde hayat biter.''