Yaşamı boyunca büyük bir mücadelenin içerisinde kalan annem hayata çok bağlıydı.
Hayalleri vardı... Ya kaybedecek ya da kazanacaktı.
Yılmadı, çocukları için yaşama sımsıkı tutunmaya çalıştı.
Çevresindekilere öğrendiklerini, yaşadıklarını anlatırdı her zaman.
Uzun, çok uzun hikâyeleri vardı.
Bazen anlattığı hikâyelerinde bir an önce sonunu öğrenmek için ‘'Hadi anne sonuna gel''
dediğimizde ‘'Sonu yok'' derdi. ‘'Sonu yok çocuğum... Sonu olursa her şey biter, yaşam biter,
anlamsız olur hayat.''
Sonsuzluğa giden Muazzez için, onu sonsuz yapabilmek için;
İŞTE BİR MUAZZEZ HİKÂYESİ...
İyi ki vardın Muazzez...
Sen olmasan bizler var olmazdık...
Her şey için sonsuz teşekkürler...