Bazen öylesine seversin ki!Sen bile korkarsın kendindenCanın uyanmak istemez bu düştenSanki bir anlık gaflete düşecek gibi gelir sevginOysa ki!Hayallerinde ki yokluk duygusunun bastırılışıdırBilemezsin.Bazen öylesine özlersin ki!Hasret kelimesini bile duyamazsınO şimdi burada diyemezsin, vardır belki deAma nasıl göstereceksin yüreğinin en kara beneğindeBazen der kalp hep bazen.Bir umut besler, bitmek bilmeyenHer şeye ümitle bakar yürek.Kalbini yorsa da dayanmak gerekKoşa koşa gidersin olunca erekNe kadar bekletir bilinmez felek Unutma boşa gitmez verilen emek.Hıçkırıkların nefesinde hapsolmasıyla başlarGerçek aşkİşte oradaki sensin ey AŞK!