Kara örtü gözlerimi kapatmadan önce, Siyah'ın masa başındaki kâğıtları öfkeyle incelediğini
gördüm. Sonrası karanlık. Odanın kapısını kilitleyip çıktılar. Eli kolu bağlı vaziyette kaç gün
bekledim bilmiyorum. Arkamda ayak sesleri. Fısıltılar. Kahramanlarımın tutsağıydım. Bir gün
kalemimi ele geçireceklerini tahmin edememiştim. Her an öleceğimi düşünüyordum. İsyana
hazırlıksız yakalanmıştım. Nasıl bir son yazıyorlardı?
Loretta, okuyucunun alışılmadık olaylarla karşılaşmasına rağmen anlatılanlara bütün kalbiyle
inandığı bir öykü kitabı. Güzide Ertürk'ün med cezirinde gerçek ve hayal öyle dalgalar
oluşturuyor ki yazar kahraman, kahraman yazar olarak çıkabiliyor karşımıza. Bu devinimden
payımıza düşen, kürekleri bırakıp insanı bütün derinliğiyle seyretmek.