Arjantin´de sol 1990´lı yıllar boyunca ağır tahribat yaratan bir askeri darbe sürecine rağmen eylem gecme kapasiteleri ve iktidarla karşı karşıya gelme yetenekleri açısından büyük bir gelişme kaydetti kitleleri harekete geçirebilme açısından çok etkili bir süreç yaşayan Arjantin solu son kriz dönemide yaşanan dağınıklık ve seçmilerde halk kitlelerini sağcılara karşı kötünün iyisi Kirchner´i desteklemeleriyle ortaya çıkan çözülmenin birçok nedeni var. Bu nedenler, kimilerince devrim öncesi durum şeklindeki tanımlanmasına rağmen 2001´deki Halk İsyanı´nın mevcut krizden etkilenen emekçilerden, küçük ve orta sınıfa kadar herkesi kapsayan geniş katılımlı bir halk desteğine sahip, kendiliğinden bir yapıya sahip olmasını görmeden abartılmasından, sol içi sektör mücadelelerin insanları uzaklaştırmasına, bir halk iktidarı nüvesi bile sayılabilecek mahalle halk meclisileri Buenos Aires şehri boyca yayılmasına yüz binleri kendiliğinden kendi kayıpları, çıkmazlarını tarştışmak üzere buluşup sadece birkaçı uygulanmış olsa da binlerce öneri ve radikal talebi oylamasına ve onaylamasına rağmen Marksist grupların bu meclisleri komünlerin veya sovyetlerin prototipleri olarak görerek yanlışlar içinde düşünmesine değin uzanıyor.
Hakan Tanıttıran