Çocukluğum bir ülkenin yeni yeni attığı adımların zamanla denk düşeceği bir mekânda, Koşuyolunda geçti. O dönemde orası kırlık bayırlık, börtü böcek dolu sarı otlu arsaların boy gösterdiği bir mekândı. 1950li yılların başında memur ve işçi ailelerin ev sahibi olmalarını hedefleyen bir projenin ta kendisiydi. Bahçe içinde küçük küçük, bazen tek katlı, bazen iki katlı evler demekti Koşuyolu. Sonrasında dışardan farklı meslek gruplarını da çekmeye başladı kendine. Kadıköye, kısaca merkeze pek yakın ama aynı oranda kırlık ve huzurlu bir sayfiye görünümündeydi.