İçinden atamadığı büyük korkular, gün geçtikçe sırtındaki ağır bir yük gibi, omuzlarını düşürmektedir.
Sokaklara akşam karanlığı çökerken Nazan bir taraftan bunları düşünür, bir taraftan da pencere
kenarında
hafif
hafif
çiseleyen
yağmuru
seyrederek
çayını
yudumlar.
Üstat Necip Fazıl KISAKÜREK'ten o en sevdiği şiirin dizeleri diline takılır.
"Bu
kapıdan
kol
ve
kanat
kırılmadan
geçilmez;
Eşten,
dosttan,
sevgiliden
ayrılmadan
geçilmez.
İçeride
bir
has
oda,
yeri
samur
döşeli;
Bu
odadan
gelsin
diye
çağrılmadan
geçilmez.
Eti
zehir,
yağı
zehir,
balı
zehir
dünyada,
Bütün
fani
lezzetlere
darılmadan
geçilmez."