Ben Keloğlan. Yoksul bir ananın tek oğluyum. Çok akıllı, çok anlaklı, çok çalışkanım. Taşı sıksam suyunu çıkarırım. Attığımı vurur, tuttuğumu koparırım... Gülmeyin. Sanıldığı, söylendiği gibi erincek biri değilim ben. Adımız bir kez erinceğe, kurnaza çıkmış. Birin üstüne on koymuşlar; uydurmuş da uydurmuşlar. Araştırmadan, işin aslı astarı nedir demeden yazmış çizmişler. Siz de düşünmeden, araştırmadan, ölçüp tartmadan inanmışsınız, "Keloğlan budur," demişsiniz. Biliyorsunuz, hep başkaları konuşur benim adıma. Bugün kendi masalımı kendim anlatacağım. Uydurmalara, kaydırmalara son vereceğim. Uzatmayalım... Kısa kesip masallar evrenine adım atalım... Haydi, verin elinizi, hep birlikte...