Herkesin bir derdi vardır: anlatırlar. Mutlaka anlatırlar azıcık samimiyet ve birazda yüz bulduklarında. O an sen önemsenmezsin. Sıradan, hali vakti yerinde bir insan sanılırsın ya da sayılırsın. İnsanları sevdiğim için onlardan gördüğüm kötülük, yalnızca bazı insanları sevmediğim için gördüğüm kötülükten daha tatlı gelmişti bana.
Bu yüzden biz iyiydik onlarsa iyi sandıklarımız. Ezberletilmiş bir yaşamın kurumsallaştırdığı canlılarız.İnan bana "insanlarız" demek isterdim.