Tarımı ve endüstrisi olmayan Malezya Sngoi Aborijinleri; derdin, tasanın olmadığı, bereketli yemyeşil bir mekânda; arabaları, cep telefonları, saatleri ve ajandaları olmadan yaşarlar. Rekabet ve kuşku nedir bilmezler. Bu yerli insânlar, bütün diğer aborjin grupları gibi canlı veyâ cansız, her şeyin parçası oldukları anlayışına sâhiptirler. Onların keskin ve esrârengiz şekilde duyumsadıkları enerjiler ve duygular bu anlayıştan ileri gelir. Amaçları, mekânlarını ve varlıklarını bu anlayış ile doldurmaktır. Bu sâyede kazandıkları sezgileri günlük yaşamlarında karar alırken kullanabilirler. Psikolog Robert Wolff, dünyânın farklı köşelerindeki aborjin halkları ile bir ömür geçirir, yıllar boyu Malezyadaki Sngoilar ile kalır. Sngoiların dilini öğrenir, yemeklerini paylaşır, barınaklarında uyur. En sonunda sessizliğe saygı duyan, şifânın iyileştirici gücüne inanan ve hayâtlarını mutluluk ile dolduran bu insânlara âşık olur. Kaybolan bir insânlığı anlatan toplanmış dokümanlardan ziyâde bu hikâyeler kendi varlığımıza ve Sngoilara ne kadar uzak bir yolda yürüdüğümüzü göstermek için bir ayna görevi görür. Sonuç olarak onlar, dünyâsı parçalara ayrılmış bizleri, içimizdeki Sngoi insânlığını, güvenini ve bütün evren ile bağlantı duygusunu yeniden keşfedelim diye bize yol gösterirler.