"İnsan arıyı da sever koyunu da. Fakat bu iki sevgi arasında şöyle önemli bir fark vardır. İnsan koyunu her şeyiyle sever. Yününü de sever, etini de, sütünü de. Onun huyu gibi, sütü de güzeldir. Ama arının balı yanında iğnesi de vardır. İnsan, arıyı sever, ona kovanlar yapar, ama yanına yaklaşmak için özel elbiseler giyer.
İnsanın, iyi tarafları yanında zararlı yönleri de vardır. Onu koyunları sever gibi bütün yönleriyle sevmemiz mümkün değildir.
Önemli bir kaide:
´Bir adam zatı için sevilmez belki muhabbet, sıfat veya san´atı içindir.´ (Münazarat)
Buna göre insanları sevmenin ve sevdirmenin tek yolu "onları, sevilecek sıfatlarla donatmaktan" geçiyor. Öte yandan, onları kötü sıfatlardan da uzak tutmak gerekiyor."

Elinizdeki bu kitap, İnsan sevgisini önemseyen ve insanı herşeyin merkezine alan bir felsefi akım olan Hümanizm üzerine kısa fakat son derece parlak tespitlerle bezeli dop-dolu bir fikir yolculuğudur. "İnsan niçin sevilir ve sevilmelidir?" sorusuna, İslâmiyet güneşinin aydınlattığı bir iklimde, Risale-i Nur´un bakış açısıyla cevap verme gayretinin ürünüdür.