Benimle konuşurken hep "Gülyüzlüm" diye hitap eder. Sebebini sorunca da,
- Bahçedeki güller gibisin de ondan! Der, başka bir şey söylemez. Bu sözleri bana biraz abartılı geliyor ama doğrusu ben de hoşlanıyorum böyle çağırmasından...
- "Uyu Gülyüzlüm" dedi, "Şimdi daha iyi görünüyorsun".
Uyuyana kadar bekledi başucunda. Bu arada Faruk bey tekrar yukarı kata çıkmıştı. Asuman´ın uyuduğunu anlayınca, ayaklarının ucuna basarak Faruk beyin bulunduğu üst kata çıktı. O henüz yatmamıştı.
- Uyudu mu? diye sordu. "Evet" anlamında başını salladı.
- Sizi doktor sandı beyim, dedi.
- Evet, bana doğrusunu söylemeye fırsat bırakmadı.
- Neyse sabah olduğunda gerçeği söylerim kendisine.
- Hayır, bırak dortor sansın. Kökşün yeni sahibi olduğumu öğrenirse benimle karşılaşmaktan mahcup olabilir...
(Arka Kapak)