Ah! Sevda...
İnsanı nasıl da hamur gibi yoğurup kendine uyduruyordu.
Osman'a olan aşkı Emine'yi tamamen değiştirmişti. O sokaklarda
Top sektiren, erkeksi tavırlarıyla dünya âleme kafa yutan kız gitmiş;
Yerine hanım hanımcık bir eş ve yavrusunu koruyup kollayan bir anne gelmişti.
Şimdi ne sevdiği ne de yavrusu yanındaydı. İkisini de kaybetmişti.
Emine kendine gelmiş, hem ağlayıp hem bunları düşünmüştü.
Herşey elinden kayıp gitmişti. Başını omzuna koyup ağlayacağı ne babası vard'
Ne de onu çok seven Osman'ın de kuzusu Esma'sı. Hepsi bırakıp gitmişti onu.
Neden sevdikleri onu bir bir terk ediyordu ki?