Terör saldırısıyla tüm hayatı değişen küçük bir kız...
Yuvaya bırakılan bir evlat...
Umutsuzluk, gözyaşı ve anne özlemiyle geçen yıllar...
Yetiştirme yurdunda büyüyen Lamia'nın kaderi sizi de derinden sarsacak.

"Kendini gördü kızının gözlerinde Elif. Kendi gençliği, o taze güzelliği vardı kızında, şimdi. Büyümüş, serpilmiş, saf ve tertemiz bir güzel olmuştu Lamia. Kayıp yılların yükü çok daha ağır geliyordu şimdi Elif'e. Onunla yaşamaya dair neler kaybettiğini şimdi daha net görebiliyordu. Bedeline değil, yaşamamış olmaya kızıyordu. Bir daha geri gelmeyecek o günleri kaçırmış olmaya yanıyordu. Şimdi buradaydı işte. Kızı karşısında duruyor ve ona bakıyordu. Yıllardır bunun için yaşamamış mıydı? Kızına sarılmak, yüreğini yüreğine bastırmak ve sevebilmek için direnmemiş miydi? Uzattı kollarını kızına doğru. Sanki uzaklaşır gibi oldu kızı. Bulandı bakışları. Titredi bedeni, sarsıldı, uzattı kollarını ona doğru. Bir sarılsa, bir koklasa, yüreğini yüreğine bastırsa..."