Bir sisle çevrelenmiş her şey nihayetinde görünür olur, işte o zaman
hakikatin, eşyanın ve insanın gerçek bilgisine ulaşabiliriz. Büyük
çabaların, büyük bekleyişlerin ardından. Hayatın labirentlerinde
defalarca turladıktan ve gölgelerin çekilmesini bekledikten sonra...
Cahide Birgül ilk romanı Gölgeler Çekildiğinde'yi yazdığında edebiyat
camiasında büyük yankı uyandırmıştı. İşlemeyi seçtiği temalar;
insanın bitimsiz yalnızlığını, kasveti, ruhun derinliklerinde
gizlenenleri anlatmaktaki mahareti, polisiye unsurların
sürükleyiciliğini kurguya yedirmedeki başarısı, tüm bunların
ötesinde, okuru hiçbir karakterle özdeşleştirmeyen, gerçeğin
üzerindeki o örtüyü çekip her şeyi olan çıplaklığıyla gösterme
becerisi sayesinde...
Gölgeler Çekildiğinde, hasta ve yalnız babasıyla yaşayan Esin'in
ansızın çıkıp gelen bir misafirle hayatının altüst oluşunu anlatır. Bu
davetsiz misafir Esin'in hayatına yavaş yavaş sızarken, Esin'in
geçmişi kendi hayaletleriyle yüzleşir. Birgül, okurun ensesinde daimi
bir ürperti oluşturur, tekinsizlik onun romanının başkahramanıdır.
İnsanın yalnızlığının, en derin travmaların, sığınılmış evlerin, mühürlü
ilişkilerin peşine düşmek elbette cesaret işidir. Cahide Birgül, cüretin
kalemidir.
Tüm gerçekliğin gölgelerle gizlenmeye devam ettiği bir dönemde
Türk edebiyatının bu önemli ismini yeniden okurla buluşturmanın
kıvancını yaşıyoruz. Yıldırım Türker'in sunuş yazısıyla, yeniden,
Gölgeler Çekildiğinde...