"Bir şarkıdır aslında gidenler, zihnimin düşündüğü, dilime gelen; ama söyleyemediğim, yüreğime binbir acı veren. Ben yüreğimdeki ve zihnimdeki tüm acıları dipsiz okyanuslara gizledim. O okyanusların anahtarıysa, sevginin, hüznün, sadakatin dilinden anlayanların bulabileceği bu satırlarda Babaların asaletini: Anhoid'e verdim. Onun gibi sevsinler, onun gibi sadık olsunlar, onun gibi mertçe ölsünler diye. Tüm annelerin güzelliğini fedakârlığını Saveçya'ya verdim. Onun gibi beklesin, onun gibi umut etsin, onun gibi inatla yaşasın ve onun gibi çocuklarına kol kanat gersin, onları korusun diye Tüm hüzünlerimizi ve acılarımızı Amir'e, diğer ismiyle Mazlum'a verdim. Onun gibi hiç kimse prens doğup, Azap olmasın, onun gibi acı çekmesin, onun ka-dar ağlamasın, onun kadar beklemesin diye. Herkes Mazlum gibi vefakâr, olsun, çalışkan olsun, umutla ve inatla yaşasın ve sonsuz sevsin, yüreğimize onun yüreği gibi kötülük uğramasın, sevgi ve iyilik ummanları dolsun diye..."