Gece kuşu. Evet benim bir gece kuşum vardı.Çok sevdim onu, hem de her şeyden çok, kendimden çok.. Bağlanmıştım ona, sanki onsuz bir hayat, onun olmadığı bir dünya yokmuş gibi. Düşünemiyordum bile böyle bir yaşamı. Çünkü beni bir rüyanın içine çekmişti. Bitmeyecek sanırsın ya hani, mutlusundur orada. İşte öyle bir şey. Ama her rüya gibi bu da bitti. Uyandığımdaysa o güzel, kısa rüyadan geriye bir anlık şaşkınlık ve sonrasında gerçekleri algılamanın verdiği acıyla kaldım kendimle baş başa, tek başıma.
"Belki hayatımın son anlarında
çektiğim acı, sensizlikten daha çok acıtır canımı."