Bu yapıtta postmodern perspektifin bir ürünü olan ve son dönemlerin en çok tartışılan eğitim akımı yapılandırmacılığa ilişkin felsefi çözümlemeler yer almaktadır. Felsefi bir temelde yapılandırılan çözümlemelerde, salt var olanı göstermekle yetinilmemiş, çözümlemelerden elde edilen sonuçlar ışığında yer yer sentezlerle de ulaşılmaya çalışılmıştır. Beş bölüm olarak düzenlenmiş yapıtın birinci bölümünde, yapılandırmacılık ontolojik ve esiptemolojik temelleri ışında çözümlenerek postmodernizmle ilişkisi ortaya konulmuş: ikinci bölümde, yapılandırmacılığın eğitim pratiği açısından sunduğu olanakları tartışılmış; üçüncü bölümde yapılandırmacılığın, doğruluk ve gerçeklik kavramına bakışı ışığında bilim eğitim alanındaki olası sonuçlarları ele alınmış; dördüncü bölümde, geleneksel bilim imgesinin uzantısı sayılan davranışçılıkla, postmodern temelde yapılan bilim imgesi uzantısı sayılan davranışçılıkla, postmodern temelde yapılan bilim imgesinin sonucu olarak görülebilecek yapılandırmacılık arasındaki karşıtlık eleştirel bir çözümlemeye tabi tutulmuş, beşinci bölüm olan son bölümde ise bilgi, öğrenme, toplumsallaşma, erk/otorite gibi kavramlar açısından davranışçılık ve yapılandırmacılık diyalektik içerisine sokularak belli bir senteze ulaşılmaya çalışılmıştır.