Konuşmak güzeldir elbette. Dertleşmek gibisi var mı şu hayatta? İçini dök
rahatlarsın denmez mi, dertlerinden dokunsan ağlayacak hale gelen insana?
Dokunsalar
ağlayacağımız
dertlerimizi
sahibimize,
Allah-u
Hazretleri'ne arz etmenin vesilesidir dua. Dertlerimize bir felah dilekçesi, huzur
bulmanın reçetesidir dua...
Sadece hüzünlerimizi değil; sevinçlerimizi, taleplerimizi, kaygılarımızı ve
heyecanlarımızı da doyasıya anlatabilmektir Rabbimize. Dua bir sırdır kıymetini
bilene...
Dua etmeliyiz Rabbimize... Haykırmalıyız hüzünlerimizi de sevinçlerimizi de...
Anlamıyor bizi kimse diye çekilmemeliyiz bir köşeye.
Bizi yaratan, dert yanmak ve dertlerimize derman olmak için kâfi gelmez mi bize?
Önemli olan dua edebilmektir.
Önemli olan eyvah demeden Allah diyebilmektir.