Divan şiiri, kelime dünyası, edebi sanatar, hayata bakış açısı ve bunu ifade tarzı, kısacası bütün estetik ölçüleri ile değişme kapalı; ancak, derinleşmeye ve yükselmeye açık bir tarzda varlığını yaklaşık beş asır sürdürmüştür. 18. yüzyıldan itibaren ise sosyal olayların da etkisiyle bu şiir geleneğinin şekil ve muhtevasındaki katı kurallar çözülmeye başlamıştır. Bu yüzyılda yetişen şairlerin divanlarının neşir ve incelemesi ile klasik şiirimizdeki değişimin boyutları daha iyi anlaşılacaktır.