Bu eser öncelikle olarak aciz, günahkâr nefsimize hitaben yazılmıstır. Ama insan denen en şerefli yaratılmışın sevda ve haykırışları hep aynıdır. Her bir satırda sizlerde kendinize ait bir bölüm görecek ve belki de bu güne kadar üzeri örtülü kalmış peygambere haykırışların nidasını duyacaksınız. Kelimeler seni anlatmaya yetersiz kalır, sevdam cümleler içinde kaybolur, lakin sana karsı dilim lâl olamaz söylemeliyim, seni tüm dünyaya haykırmalıyım, biliyorum sen ümmetini yalnız bırakmazsın.

Ey gönlümün efendisi yakarışım sanadır.

Duy bizi ey Sevgili EFENDIM !