Bu eser öncelikli olarak aciz, günahkâr nefsimize hitaben yazılmıştır. İnsan denen en şerefli
yaratılmışın sevda ve haykırışları hep aynıdır. Her bir satırda sizler de kendinize ait bir bölüm görecek ve
belki de bu güne kadar üzeri örtülü kalmış peygambere haykırışların nidasını duyacaksınız.
Kelimeler seni anlatmaya yetersiz kalır, sevdam cümleler içinde kaybolur, lâkin sana karşı dilim
lâl olamaz söylemeliyim, seni tüm dünyaya haykırmalıyım, biliyorum sen ümmetini yalnız bırakmazsın.
Ey gönlümün efendisi yakarışım sanadır. Duy bizi ey Sevgili EFENDİM!
Medine
halkının
beklediği
Kusva'nın
seni
gözlediği
Sevr'de
yılanın
gün
saydığı
Biz
de
seni
özlemekteyiz
Ya
Resulallah.