Enis Batur'un Önsözü ile...

Korkuyla ürperen, aşkı keşfeden, haylazlıkla coşan, ölümle tanışan, macerayla tutuşan ve kimi zaman şefkat dolu çocukların; ayrılmak, kaçmak, uzaklaşmak isteyip de yerinden kımıldayamayan genç kızların; kızlarına yol çizen annelerin, anneliği akıllarını perdeleyen kadınların; zorba babaların, babalık bilmez hayalperestlerin; despot amirlerin ve tembel memurların; değişmez arkadaşlığın ve değişen arkadaşların; hayal kırıklıklarının, hovardalığın, siyasi çatışmaların, insani çelişkilerin, hesapsızca geçirilen günlerin ve harcanan paranın, susamanın ve susadıkça içmenin, üçkâğıtçılığın, nerede akşam orada sabahın, ihtiraslı kaçak aşkların, batıl inancın ve tanrıya imanın, haklı haksızlığın, geçmişe özlemin, günahkârlığın ve yakarışın, birlikteliğin ve duygusal soyutlanmanın; ara sokakların, ana caddelerin, nehir boylarının, şehrin eteklerinin; müziğin, piyanonun, ağıtların... öykülerini dinliyoruz Joyce'un Dublinliler'inden.

"Joyce tek eliyle 19. yüzyılı yerle bir etti." - T. S. Eliot

"Dublinliler, Joyce'un çocukluğuyla ilgili öykülerle başlar, gencelme çağından sahnelerle ilerler, delikanlılığında tamamlanır. Sanatçının bir Dublinli olarak erken otobiyografisi olarak da pekâlâ okunabilir." - Enis Batur