Kürt dili ve gramerinden son dönemlerin otoritelerinden biri olan Mustafa Gazi'nin, bu çalışmasında yer yer Türkçe kullanımında aksaması, benim sadece hoşgörüyle değil, saygıyla karşıladığım bir başka ayrıntı; zira o, ana dilinin saçağından hiç kopmadığı için Türkçe onun "yabancı dili" dir. Buna rağmen Türkçe'yi Mustafa Gazi kadar kullanamayan Türk'lerin varlığından da bihaber değiliz.

Rağmen hep Kürtçe yazan ve Kürtçe düşünen bir yazı adamı olarak Türkçe de yazabilmektedir Mustafa Gazi. Bu durum, rüyalarını bile Kürtçe gören bir adam için kanımca bir başka başarıdır.

Elli yıl sonra bir şehrin yıkık dökük insanları, külhanbeyleri, bıçkınları, hovardaları ve delileriyle ilgili o şehrin hafızasına bakabilmenin tek yolu, bu konuda yazılı bir kayıt bırakmaktır ki Mustafa Gazi'nin bu çalışmasıyla yaptığı da budur.