Birgili Mehmed Efendi, bir dâru’l-hadîs şeyhi olarak ilme verdiği emek kadar, sosyal, dinî ve siyasî hayatta yaşanan çözülmeler karşısındaki farkındalığı ve çözüm arayışları ile de tarihimizde yer etmiş bir aksiyon insanıdır. Onun yüksek makamlar vaat eden başkent hayatından uzak durarak asude bir kasabada sürdürdüğü tedris, telif ve irşad faaliyetlerinin merkezinde, hem halkı hem de ilmî ve idarî çevreleri İslâm’ın bid’atlardan arınmış sahih öğretilerine, yani Kur’ân ve hadis ile şekillenmiş Ehl-i sünnet yoluna davet yer almaktadır. Birgili deyince ilk akla gelen, halis niyetli, dürüst ve cesur bir tavırla dile getirilmiş fikirler, sünnet ile şekillenen bir ahlâk anlayışına yönelik ısrarlı çağrılardır. Birgili Mehmed Efendi’nin baş eseri olan et-Tarîkatü’l-Muhammediyye, okuyucusunu bir iç gözleme davet eden sade ve güçlü üslûbu ile ilim mirasımızın seçkin ürünlerinden birisidir. Takva kavramı etrafında şekillenen eser, bir ahlâk ve tasavvuf kaynağı olmasının yanı sıra, sahip olduğu yoğun hadis örgüsüyle müellifinin hadise dair ilgi ve yatkınlığını da ispatlamaktadır. Bu çalışma sizleri yaşadığı mütevazı kasabadan, Birgi’den, İslâm coğrafyasının her köşesine sesini duyurabilen Mehmed Efendi’yi ve et-Tarîkatü’l-Muhammediyye’yi tanımaya, bir Osmanlı hadisçisinin bıraktığı izlerin peşine düşmeye davet etmektedir.