(...) Ruzihayâl olduğuna yüz bin şahit isteyen en
çirkin ve en iğrenç bir cadı ayağa kalkmış,
ortadaki taş basamağa kadar gelmişti. Boyu ve
gölgesi bir dev heybeti taşıyordu. Orada dikili
durdu. Ağzı taze kana bulanmıştı. Saçları
darmadağındı. Dişleriyse, bir kurdunki gibi sivri
ve keskin bir biçimde parlıyordu. Nihayet
gözleri... Tanrım! Bu gözler, beni aşk ve arzuyla
kendimden geçiren o şahane gözler miydi? Evet,
bu cadının, yahut Ruzihayâl hortlağının gözleri
şimdi birer melanet kuyusu, tüyler ürperten birer
hareketli yuvarlaktan ibaretti.
Türk korku edebiyatının ilklerinden biri olan, usta
romancı Kerime Nadir'in
Karanlığa hapsolmuş, tüyler ürperten lanetli bir
gerçekliğin
pençesindeki
hikayesini anlatıyor. Bu karanlık romantizm
ruhunuzu derinden sarsacak.