Anlaşılmak istiyordum, teselli istiyordum. Sevgi, saygı, itina, güven, beni saracak bir kol, nefesime karışacak insan nefesi. Bedenimle değil, beyn­imle oynaşacak bir eş. Simetrinin diğer tarafını. Siyahla beyazın mükemmel uyumunu. Âdemle Havvadan gelen sihirli mirası.
Bir kadındım, daha kırılgan, daha naif, daha güçsüzdüm. Yaralıydım.
Çocukluğumdan beri yaralıydım. Çabuk yoruluyordum, çabuk üzül­üyordum, çabuk inciniyordum.
Ben bir kadındım. Bütün bunları toplayacak, sarıp sarmalayacak, yaralarımı dağlayacak belki benimle ağlayacak, kalbimin içine doku­nacak ruhumun yarısını istiyordum. Yoktu.
Anladım ki yalnız bir ruhtum. Acı çekiyordum.