Bir Zamane Çocuğunun İtirafları, ağırlıklı olarak öykü yazan Alfred de
Musset'nin tek romanı. Daha doğru ifadeyle, kendi trajedisini kaleme alan de Musset'nin
Goethe ve Lord Byron başta olmak üzere romantizmin ileri gelenleriyle hesaplaşmasının
ürünü olan bir başyapıt. Roman, fransız ihtilali ve ardından yaşanan gelişmelerin etkisiyle biçimlenen
hayatların verdiği yaşama uğraşıyla başlayıp, bu durumu trajik bir şekilde deneyimleyen bir
öznenin, bir rastlantı üzerine başlayan gönül ilişkisini konu edinmektedir. Elbette bu gönül
ilişkisinde, heyecan, küçük mutluluklar, keyifli dakikalar, hoş paylaşımlar eksik değil. Ancak en
önemlisi gönül ilişkisindeki kadın ve erkek olmak üzere iki tarafın da yüzleşmek zorunda
olduğu çılgınlık ve delilik. Bu macerayı de Musset'nin, George Sand ile yaşadığı fırtınalı
ilişkiden bağımsız düşünmemek gerekiyor. Çünkü dikkatli bir şekilde bakıldığında şekil
(Brigitte ile Octave) ile zemini (Sand ile de Musset) birbirinden ayırabilmek neredeyse
imkansız. Kaldı ki bunu ayırmamamız konusunda daha romanın başında uyarmıştır da bizi
de Musset. Ancak hepsinden önemlisi, kurguyu gerçekten ayırabilmek mümkün değilse eğer,
kurguda Octave'ın, gerçekte ise de Musset'nin bu trajik maceraya bir son bulmaktaki başarısı.
Bir Zamane Çocuğunun İtirafları, bir roman olduğu kadar, bir yazarın trajik gerçekle
uzlaşmaya çalışmasının da güncesi. Çılgınlığını, deliliğini, kibrini, çektiği acıyı ve
öfkesini nasıl akla uygunlaştırmıştır de Musset, tanıklık edeceksiniz.