Elif Kadın şunları sıraladı gözlerinden yaşlar arakarken, "Şu rezil insanların soysuzluğuna bak! Üzüntümü değil,y ondan vazgeçtim de, sevincimi dahi paylaşacak insan yok, kalmamış. Kalmamış da, kökü kesilmiş sanki Allah göstermesin.
Herhangi bir şeyimi paylaşacak insan bulamadım mı, geliştiremiyorum kendimi. Halbuki ben, paylaşacak bir insan bulayım da, onunla birbirimizi tamamlayıp ve sonra da şu demokrasimiz için çalışalım diye düşünüyordum.
Çünkü demokrasi olmadı mı; biz olmuyoruz, yaşam olmuyor, sevgi olmuyor, aşk olmuyor, verimli ve hakça kazanç olmuyor, olmuyor vesselam hiçbir şey. Yo yo oluyor, oluyor da, tadı olmuyor fakat!
Tadı da olmadı mı, anlamsız oluyor yaşamak."