Kadınların belki de en çok çekindiği yaş sorusuna, zamanı bile yaşamayı unutmuş olan ben;

"Hiç sorma,

Ayrılıkla yaşıt gözyaşlarım..." derdim!

Kendi masalımın külkedisi iken, aynı söz dolanırdı dudaklarımda;

"Kalırsam yarınımı kaybedecektim,

Gidersem hayatımı..."

Dolanırdı! Ta ki içimdeki savaşçı ayağa kalkana kadar...

Ve her şey tam anlamıyla şöyle oldu; "PUF!"

Uyandım!

Uyanması gereken her kadın gibi!

Beni bekleyen hayata uyandım!

Masalların uyuttu yıllarca beni

Açıldı gözlerimin kara perdesi.

Üzgünüm...

Oyun bitti Gri Tilki...

"Başarıma sebep olan tüm kötülere minnetle...