Atlantis efsanesi her zaman kaybolmuş parlak bir medeniyetin yeryüzünde konumlandırılmasıyla ilişkilendirildi. Bu, yalnızca uzak bir geçmişte sular altında kalmış bir adanın değil, yitip gitmiş olağanüstü bir dünyanın, ideal bir mekân ve toplumun da arayışıydı. Atlantis cennete dönüş özleminin nesnesi olup çıktı. Sulara gömülmüş büyük bir medeniyet imgesi, Batının muhayyilesinde adeta demir attı. Batı, bir ütopyadan hayalet adaya, bir çöküş imgesine uzanan, son derece zengin ve çelişkili simgeleri Atlantise atfetmekten hiç vazgeçmedi. Bugüne dek yeryüzünün hemen her bölgesinde konumlandırılmaya çalışılan Atlantis karşısındaki bu büyülenme, 40 bini aşkın esere esin kaynağı oldu. Platonun Kritiasından alınan büyük esin Baconın felsefi ütopyasıyla, Lovecraft, Conan Doyle ve Pierre Benoitnın yapıtlarında da yankı buldu. Kayıp dünyalar çizgi roman alanında başarı kazanırken, filmlere de konu oldu ve Atlantisle ilgili pek çok video oyunu üretildi. Her mit gibi Atlantis de kendi hayatını yaşamaya başlayıp, her dönemin kültürel eğilimlerini yansıtan imgeleri üreten bir makineye dönüştü. René Treuil, Batı kültürünün ve zihniyetinin bir parçası haline gelmiş bir kurgu olarak Atlantisi anlatıyor