*Bir saatliğine bile olsa HIV(+) Pozitif olduğunuzu, hayatınızın nasıl da değişeceğini ve aslında günlük hayat gailesine dalıp gerçekten yapmak isteyip hep hayalde kalanlarınızı, gözlerinizin önünden geçen film şeridini, kronik bir hastalıkla yaşamanın zorluğunu düşünmenizi (Düşünemezsiniz biliyorum ama yine de zorlayın biraz kendinizi.)
*HIV/AIDSin sadece aykırı hayatlara ait bir hastalık olmadığının ve bu sektörden biri olarak sağlıkçıların, bu ve bunun gibi kronik hastalıklara her daim maruz kaldığının fark edilmesini,
*Toplumda HİV(+) pozitif olduğu için utanan, saklanan, hasta olduğu duyulursa işten atılacağı, toplumsal olarak damgalanacağı, hatta en yakınlarının kendisinden uzaklaşacağı endişesiyle bundan sonraki tüm yaşamına hükmedecek hastalığına bile üzülemeyen ve bu sebeple hastalığını gizleyen, tedavisi önyargılar ve maddi sorunlar yüzünden yapılmayan bireylerin var olduğunun fark edilmesini,
*Herkesin bir gün bu hastalığa yakalanabileceği ihtimalini hesaba katmasını,
*HIV(+) olmanın dünyanın sonu olmadığının bilinmesini,
*Önyargılarımızın vicdanımızın önüne geçmemesini, İSTERİM, DİLERİM.