Silahtar, Hureyye'den sonra gecenin ilerleyen vakitlerinde son bir kez iki rekât namaz
kılmış ve iyice sivrilttiği ney'i, kaburgasının altından kalbine kadar sokmuştu. Daha
önce defalarca dudaklarıyla ve ciğerlerindeki nefesiyle üflediği ney'i, bu sefer kalbiyle
üflüyordu. Ney'in ağzına dolan kanlar, hem ney'in deliklerinden hem de diğer
ucundan çıkıp odanın içine; notalarını, yaratılmış hiçbir kulun yazamayacağı kadar
sarsıcı, yıkıcı ve ihtişamlı bir güfteyi üflüyor gibiydi.
Azrail, bugüne kadar hiçbir insanoğlunun canını alırken böylesine içli bir ölüme şahit
olmamış gibi, ölüm acısını Silahtar'a sunamamış, Silahtar, sevdiği kadına
bıraktığı son parçasıyla, yüreğinden bir doğum ve ölüm şarkısı üfleyerek dünyaya veda
etmişti.