Annemin Bahçesi, hafızammış meğer. Annemin Bahçesi, yıllardır ertelediğim bir yolculuğun başlangıç noktasıymış. Yanlış yapma hakkımı savunmamı öğütleyen yermiş Annemin Bahçesi... Ne anlama geldiğini bilmediğim öykülerin arkasındaki niyetmiş meğer, çok geç anladım!
Rıza Kıraç
Isırgan toplayacak annem. Elini sürünce yanıyor teni, geri çekiyor nasırlı elini. Ben toplayayım mı? diyorum.
Sonra bir elime naylon poşet geçiriyorum, diğer elimde ekmek bıçağı. Bıçağı boyunlarına vurduğumda taze ısırganlar elimde kalıyor. Bir süre sonra poşet koruyamıyor ellerimi. İnce kılcal iğneler naylonu deliyor. İnce kılcal iğneler elime, parmaklarıma batıyor. Elim, parmaklarım ince ince dağlanıyor. Güzel güzel yanıyor, içli içli.