Geceler hain, kör ve karanlıktı. O karanlık gecelerde yıldızlar bir yanıyor, bir sönüyordu. O karanlık gecelerde onlar, yüzler, binler vardı.Onlar, ya bir geminin pruvasında ya da bir marşandiz vagonunun avuç içi kadar penceresinde umutlarının bir yanıp bir sönen yıldızlarını arıyordu. Bu kitaptaki 12 öykü zamanın unutmayı değil alışmayı öğrettiği insanların öyküsüdür. Kahramanları kimi zaman çocuk, kimi zaman yüreği kelepçeli annedir. Bazen bir arkadaş, bazen bir âşık, bazen bir derviştir. Hepsi acıyı yaşayıp öldü. Geride bir avuç toprak, bir dal zeytin kaldı.