İlk yayımlandığı günden itibaren güncelliğini yitirmeyen
Orwell'ın distopik romanı Bin Dokuz Yüz Seksen
Dört, gündelik hayatlarındaki her şeyin düzenlendiği,
denetlendiği bir toplum ve onu her anlamda baskı altında
tutarak zorla şekillendiren, belleksiz bırakarak nesneleştiren
iktidar aygıtı çarpıcı bir biçimde gözler önüne
seriliyor.

"Büyük Birader'e duyulan sevgi dışında sevgi olmayacak.
Düşmanı bozguna uğrattıktan sonra atılan zafer
kahkahası dışında hiçbir kahkaha olmayacak. Sanat,
edebiyat ve bilim diye bir şey de olmayacak. Kadir-i mutlak
olduğumuzda bilime gerek kalmayacak. Güzellik ve çirkinlik
arasında hiçbir fark kalmayacak. Merak, yaşama
sevinci diye bir şey olmayacak. Yaşamın tüm zevkleri yok edilecek.
Ama durmadan büyüyen, gittikçe ustalaşıp
yetkinleşen bir iktidar esrikliği olacak; bunu sakın unutma Winston.
Zafer heyecanı, çaresiz düşmanı ezip
geçmenin coşkusu her zaman, her an yaşanacak. Geleceğin resmini görmek istiyorsan,
bir insan yüzüne basmış bir postal getir gözlerinin önüne, sonsuza dek."