Tanrı ya yok ya da çok öfkeli işte bize öğretilen bu... Bizi koşulsuz seven Yaradan yerine, sürekli skor takibi yapan bir Tanrıya inandırıldık, "iman" çizgisinden sapıp "Tanrı"yı kızdırmanın sonuçları telafi edilemez işte bu korku ve kuşkuyla şekillenen egolarımızın esiri olduk, oysa O'nun tek arzusu özgür ruhlara sahip olmamız, bizimse özgürlükten ödümüz kopuyor ve korkunun hâkim olduğu bir yerde koşulsuz sevgi tecrübe edilemez... Biz daha soru sormadan cevapların önümüze konduğu bir çağda, belki de artık