A yüzü -Canım Dediklerim -Ben Buyum(Özgeçmiş)-Karikatürler -Potpori ve Halaylar B yüzü -Ölüme Saader Katacak Kadar Mesut -Aşık Durduran -Yazılar -Acı Son

Çantasının ön cebine baktı, yoktu! Alt cebine baktı, yok! Arka büyük cebi kurcaladı, eline gelmedi. Ceptekileri çıkartıp tek tek kontrol etti: Cep telefonu, not defteri, kurşun kalem, cüzdan, kağıt mendil, bir kalem daha, kolonyalı mendil, üzerine telefon numarası yazılmış bir alışveriş fişi -numaranın kime ait olduğunu hatırlamadı- alerji ilacı, sigara... Yok! Çıkardıklarının hepsini çantaya koydu. Üst fermuarlı cebe baktı; anahtarlığını güvenli diye hep buraya koyardı, eve hala orada... Tekrar ön cepleri

"İnsan o kadar acı çekti ki, canlılar arasında yalnız o gülmeyi icat etti." Friedrich Nietzsche

Okuyan, düşünen, soru soran insanın kaderinde yalnızlık mı vardır? Aşk, varoluşsal sancıları yatıştırır mı? Türk edebiyatına unutulmaz eserler kazandırmış iki önemli insan; şiirleriyle sarsan Turgut Uyar, öyküleriyle hayranlık uyandıran Tomris Uyar. Entelektüel, yazmaya tutkuyla bağlı, birbirlerine esin kaynağı olmuş bu özel çiftin hayatlarına ortak olabileceğimiz, onları daha derinden tanıyabileceğimiz bir başucu kitabı. "Aşk söz konusu olduğunda, ikinci de üçüncü de sonuncu da ilkti." Turgut Uyar

Okurunu, hikâyeyi anlattığı yere götürüp yan masaya oturtan, hatta izlerken çay bile ısmarlayan bir yazar, bir şiir, öykü ya da roman okurken işte aynen böyle hissediyorum, sanki ben yazmışım gibi deyip altını çizdiğiniz tüm o şeyler'in bir araya geldiği bir kitap, kısaca, Ihlamur Günlükleri.

Doğru sevilmek ve yeterince sevilmek diye bir şeyin, insan ırkının sadece çok nadide elemanlarının başına geldiğini sanmıyorum ben. Benim annem babam da, ya yanlış sevilmiş ya da hiç sevilmemiş insanlar. Beni çok sevdiler. Ama bazen de yanlış sevdiler. - Ece Temelkuran Ali Nesin'den Fazıl Say'a, Sevinç Erbulak'tan Serra Yılmaz'a, Barbaros Şansal'dan Fırat Tanış'a Baba Öyküleri' ni anlatmayı kabul etmiş yirmi güzel insan var bu kitapta. Jehan Barbur'un yürek sesiyle, susamadıkları, şaşırtıcı, coşkun, deri

Sevgili Okur, Bu kitap, kırk yaşına kadar kendisini babalığa hazırlayamamış ve bundan sonra da asla hazırlayamayacak zavallı bir adamın hikâyesidir. Kronolojik olmasa da bu zavallı adamın annelerin ve çocuklarının dünyasına nasıl uyum sağlayamadığını, çocuğunu büyütürken neler düşündüğünü, çaresizliklerini, isyanını ve maalesef bütün babalar gibi biraz manyak olduğunu okuyacaksınız. Ve bir de kızını ne kadar çok sevdiğini...

Ankara'da bir şeyler oluyor... Boynu kırılmış cesetler her kör delikten çıkıyor... Profesyonelce işlenmiş cinayetler... Cinayet Büro polisleri, bu bilmeceyi çözmeye çalışıyor... Tecavüzcü ve sapıkları avlayan bir katil... Bulunamıyor... Angutyus yeni romanında bilmecelerle dolu bir labirente davet ediyor herkesi. Adaleti ararken kendi adaletini yaratmak hiç böyle ölümcül olmamıştı.

Bir bıçak darbesiyle üç santim kesiyorum bileğini Sol yanından başlayarak Kıskanmak öldürmenin yarısıdır Ercan Uğur'un ilk romanı Kıskanmak Öldürmenin Yarısıdır şaşırtıcı derecede yetkin bir kitap. Yaprak yaprak açılan güzel hikayesi kadar yazarın benzersiz dili de övgüyü hak ediyor. Bir cinayet hikâyesi hiç bu kadar tatlı anlatılmamıştı. - Kemal Varol

Yirmi yaşındaki Kenci, seks adına her şeyin pazarlandığı başkentte yabancı turistlere rehberlik ederek yaşamını kazanan bir Japon gencidir. Televizyonlarda, fahişelik yapan liseli bir genç kızın vahşice öldürüldüğü haberi yayınlandığı gün, Frank adlı garip bir Amerikalı'dan telefon alır. Frank, Kenci'den kendisine rehberlik yapmasını istemektedir... Yeraltı edebiyatının önemli ismi Ryu Murakami'den, gerilim yüklü bir roman. Yaşama sevincinizin kaynağı olan içinizdeki çocuk, sineklerin kanatlarını koparıp b

Anlatacağım hikaye, şehirli ve çalışan grubun yaşadıkları. Ben de onlardan birisiyim ya, o yüzden içeriden bolca itiraf taşıyor. Zira ne yazıyorsam çokça kendimden, yakın çevremden gördüklerim. Hikaye gerçek. Uydurmadım, en fazla biraz abartmışımdır. Ne yaptığımızı, dünyayı nasıl gördüğümüzü ve neden böyle davrandığımızı anlatmaya çalıştım. Bu kitap, kötü çocuklar olmadığımızı ispat etme ve bize verilen gazları kolayca yuttuğumuzun hesabını verme çabası aslında. Kendime ve sınıf arkadaşlarıma bolca iğne ba

Çıktık hastaneden. Bahçedeyiz. Yeğenim kucağımda, annemle kardeşim yanımda. Bir an durdum, baktım etrafıma. Kış kıyamet. Banklarda yatanlar, ağıt yakanlar, dua edenler, domates ekmek yiyenler... Dert bir değil, bindir... Öyledir hastane bahçelerinde. Çünkü mesele hasta olmak değil, hastaneye düşmektir. Kardeşim, Abi, bizim odadaki çocuğun babası ne dedi, diye sordu. Yutkundum, Hiç, dedim. Dönüp yukarı baktım, adam pencereden bakıyor... Hemen önüme döndüm... Boğazım ağrıyor...