Ebrehe tercümanına döndü. "Şu reislerine sormanı istiyorum. Bizden istediği nedir?" dedi. Abdülmuttalib, tercümanı dinledikten sonra şöyle dedi: "Sizden istediğim, el koyduğunuz iki yüz devemi bana geri vermenizdir." Bu cevap karşısında Ebrehe şaşkına döndü. Abdülmuttalib'in oğulları ve yanına gelenler de böyle bir istekte bulunacağını tahmin etmiyorlardı. Huveylid, "Olamaz böyle bir şey!" diye söylendi. Oğulları 'bunu da mı yapacaktın baba?' dercesine baktılar. Ya'mür, 'ben Mekke'yi düşünürken, bu ihtiyar

Koca bir imparatorluğu kaybedişimizin üzerinden bir yüzyıl geçti... Yakın tarihimizde ne oldu, nasıl oldu, sahnede gördüklerimiz gerçek miydi, perdenin arkasında neler düşünülüyordu, neler planlandı, neler hedeflendi de sahnede bu görüntüler bize sunuldu?.. Bunları hiç irdelemedik... Elinizdeki bu kitap, yakın tarihimizin üstü örtülü, sisler altındaki dönemine, küçük bir delikten bir ışık huzmesi gönderme koridoru görevini görecektir. Okuyucu, yazarın bu topraklarda tam 35 yıl, hangi amaç için, hangi heyeca

Bir medeniyetin tarihinde neler vardır? Ve bir medeniyet kökten bir değişimle nasıl yeniden inşa olur? İslam Devleti'nin doğuşunun ardından Türk milletinin Müslüman oluşu nasıl gerçekleşmiştir? Hiç merak ettiniz mi? Efendimiz ile ne zaman ve ne şekilde iletişime geçtiler? Efendimiz onlar için neler söyledi? Tarih sahnesinde 650 yılı aşkındır adından söz ettiren bu millet Efendimizin gözünde nasıl bir yere sahipti? Tüm bu soruların işlendiği OTAĞ (Büyük Doğuş) adlı kitap Prof Dr. Ahmet Şimşirgil imzasını ta

?... Bir şimal rüzgarı esiyor geçiyor. Savuruyor tüm hayallerimi. Dağlıyor tüm yaralarımı. İçimin mağaralarında cehennemin ateşten tünelleri.içimin denizlerinde batmış gemiler. Yaralı bütün kelimelerim. Söylesem dilim kanıyor sussam yüreğim...é Elim hüzünler yaşar bazen insan ve ?anlatamıyorum" der. Hüzün, kalbin misafiri olur hiç gitmeyecek sanılır çoğu zaman... Ve daha nice duygu gelir geçer insan hayatından. Elinizdeki kitapta yaşanmış hüzünlere, aşka, insana, acıya kısaca hayata dair birçok düşünceyi e

Allah Rasulü'ne duyulan sevginin derecesi, imanın da ölçüsüdür. Kim imanını sınamak isterse, Efendimize olan sevgisine baksın. Onu gerçekten seviyor mu? Sevgisinde samimi mi? Onu kendi malından, Kendi evladındanHatta kendi canından daha çok sevebiliyor mu? İşte o zaman bu sevgi samimi bir sevgidir.İşte o zaman bu sevgide huzur bulur insan. İşte o zaman emin olur imanından. Ve işte o zaman Kerem sahibi Rabbine hamdetmiş olur..

?Renkleri solmuş bir gökkuşağından siyah yağmurlar yağıyor hüzün ve keder yüklü. Yüzümdeki çocukça gülümsemenin yerini çoktan çatık kaşlı, asık suratlı yaşlanmış bir resimaldı. Kırmayalım artık birbirimizi. Kırıldıkça kopuyor aramızdaki bağlar. Ne diyeyim, ne söyleyeyim? Artık bitsin. Çektiğim acıların üstüne bir acı daha eklenmesin. Yoruldum, tükeniyorum azar azar. O eski güler yüzlü halim hangi resimde donup kaldı?" Beklediğim vuslatı hangi gök katına sakladınsa çıkar ortaya. Gücüm tükeniyor. Ferahlık

?...Kim öpülür ?yokluğundan"? Kimimiz var sahi? Benim iki varım bir yoğum var. Biri yârim. Yârim var çok şükür. Yara gibi. Derman kanar. Kanayan yarama, yaramdan kanayan dermanı sürerim. Ne güzel bir döngüdür bu. Biri derdim. Derdim var çok şükür. Derdi olmayan yok olur. Çok şükür derdim ?dertsizlerin derdi" gibi değil." Sahi kim öpülür yokluğundan? Yârim var. Yaram gibi sıcacık. Derdim var. Dermanım derdimde saklı. Dostum. O da yokluğunda saklı. Dostum! Öpülesi yokluğuna selam olsun. Yokluğunda saklıdır

?...Yazıya başlayalı iki hafta olmuştu. Müslüman asker her zamanki saatinde kapının dibine geldi ve hiç beklemeden; "-Kassam öldürüleceksin" dedi. "-Hazırım" dedim gülerek. "-Kitabın bitti mi? "diye sordu. "-Nefretim bitmedi ki, kitabım bitsin" dedim. "-Bir an önce bitirmeye çalış, söylediğim gerçek" dedi ve postal sesi eşliğinde kapıdan uzaklaşıp gitti. Bu haber bende hiç bir değişiklik yapmamıştı. Ne bir korku vardı içimde, ne de bir endişe. Sıradan bir gün gibi yazmaya devam ettim..." Iraklı Müslüm

?Susmanın asaletiyle ve tevekkülün bitimsiz nimetiyle kuşandığında kırgın yüreğim, bir dilekçe doğurur tüm duygularım akıp gittiği yerde... İstesem de istemesem de ah etsem de etmesem de, insan kalbinin zembereği titrediğinde titrer kâinat, titrer kalbimin üzerindeki el... İçli bir dua olur o iç çekişler, hiç bir şeyi zayi etmeyen elbet ziyan etmez benim gönlümü...Ömür bir göç hikâyesiyse eğer, her hikâyede görecek insan kendi kadim sonunu... Ben de göreceğim kendi ellerimle yazdırıldığım sonumu..."Yazar Mu