Tarihi tarihçilerden öğrenmek zorundayız ama o tarihçiler de hemen her zaman başka tarihçilerin ve nihayette kendi dönemini gözlemleyen insanların önermelerini takip ediyorlar. Bu kişilerin hepsinin birden ön yargısız olma, bilerek ya da bilmeyerek yaşanmış olanı çarpıtmama ihtimali ise epeyce zayıf. Bu durumda tarih karmaşık bir geçmişten, bizim kulağımıza uygun gelen, anlaşılır ve mantıklı bir 'hikâye' oluşturmaya dönüşüyor. Tarihçinin namusu, eldeki olgu ve bilgilerin hiç birini dışarıda bırakmayacak ve

Meseleyi Osmanlı'nın son dönemlerine kadar geri götürmek elzem. Çünkü aksi halde süreklilikler anlaşılamaz. Aslı itibarıyla Türkiye siyasi tarihi, batılılaşmayı temel bir yönelim olarak seçen ve bu doğrultuda halkı üstten jakobence dizayn etmeye çalışan bir eğilimle, tarihsel bağlantılarını ve değerlerini kaybetmek istemeyen ve "millet iradesini merkeze alan eğilimler arasındaki bir iktidar mücadelesinden ibarettir.