Bir evin bir kızı değilim ama bir evin üç kızının en küçükleriyim. Bu sebeple küçük numara olmanın avantajını sonuna kadar kullanmaktan geri durmadım. Hep masallarla uyutulacağımı, sivri topuklu ayakkabılarım ve bir hukuk bürosunda pembe renkli tatlı dosyalarımla bir hayat süreceğimi düşündüm. Atlı arabam balkabağına da dönüşecekti, dönüşmüştü de. Fakat damarlarımda akan asil kanın ışıl ışıl bir soya dayandığına dair olan inancım beni yıldırmayacaktı. Güzel arkadaşlarım, size üzerimdeki prenses elbisesine

Defne, üç sene önce geçirdiği trafik kazasında ailesiyle beraber hafızasını da kaybetmişti. Henüz on dokuz yaşındayken anılarından yoksun halde bir hastane odasında aralamıştı gözlerini. Aradan geçen zamanda hatırlayabildikleri kardeşi, anne ve babasının silik yüzleri ile karmakarışık hatıralar olmuştu. Geride kalan başka kimse var mıydı? Bir sevgili Canından çok sevdiği ancak hafızasının onu hatırlamasına izin vermediği sevgili... Genç kız, Arslan'la yaptığı evlilik sayesinde her şeyi sil baştan yaşama

Aşk Nedir? Bu hikâye, bir soru ile başladı. Bir soru, birçok sonuca ulaştı. Sonuçların hiçbirinde ne kazanan vardı ne de kaybeden. Çırılçıplak yürümeye cesaret edebilenler sonunda sadece özgürlüğü elde edebildiler. Özgürlüğün tüyler ürperten gerçeklerini anlayabilenler için mutlu, gözlerini kapatmayı tercih edenler içinse mutsuz bir sonuca varıldı. Kimileri ise yalnızca adalet istedi: Özgürlüğünü bir başkasının canından, acılarından temin edenleri bulmak ve buna karşı savaşmak. Arter bilme arzusunun, a

Görebildiğim herkesi sana benzetmeye çalışmak gibi hadsiz isteklerim oluyor, bağışla. Bir amacım olmadan çıktığım bu yolda hedef belirlemek isterken kendime, hep hedef oluyorum kör mermilerin etkili menzilinde. Vurulmak; her seferinde bir güzele yeniden. *** Basit yaşama bu hayatta. Hep unutulan ya da fark edilmeyen şeyleri fark etmeye çalış. Bir gece de topal bir köpek için ağla mesela. İşlek bir caddede karşıya geçemeyen kediye cesaret ver. Unutma, bu dünya sadece insanlar için var olmadı. Kaybolan yavrus

Arkadaşlar ve düşmanlar. Farklı hayatlar, birleşen kaderler. Oyunlar, entrikalar ve komplolarla dolu bir yaşam. Düşmanlar dost, dostlar düşman olabilir mi? Kime güvenmen gerektiğini asla bilemezsin. Aşk, nefret, hüzün, mutluluk ve hayal kırıklığını bizimle yaşamaya ve hissetmeye hazır mısın?

Ve aşk, zamansız çaldı onlar için bu defa da kapıyı. Belki tesadüf, belki kader, belki de yürek çekimiydi onlarınki, bilinmez... Yollar birleşir, kaderler buluşur, gözler ayrılamaz birbirinden, ruhları tatmıştır bir kere huzuru. O vakit kaçmak ne mümkün? Kaçamadılar da... Bu aşk girdabından çıkış, mühürlenen kaderin elinden kaçış yoktu. Sözler, bakışlar, dokunuşlar ve hisler... Dedik ya hani, tatmıştır bir kere ruhları huzuru, ayrılamaz yürekler ve başlar hikâyemiz. Bakışlarıyla huzur veren Beren ve yaşadı

Erdem memuriyetini Anadolu'nun çeşitli bölgelerinde geçirmiş idealist bir savcıdır. İşi gereği kendisini türlü olaylar arasında buldukça, bedeni ve ruhu; günlük hayatta başka insanların farkında bile olmadığı bu olaylardan ciddi şekilde etkilenmektedir. Ailesini mesleğinin dışında tutmaya ve hislerini dışarıya belli etmemeye gösterdiği çaba, onu giderek tıpkı annesi gibi, daha da içine kapanık biri haline getirir. Edindiği sonsuz tecrübe ile durmaksızın hayatı sorgular. Bunu yaparken bir yandan da aşkın

Ne benim adım Eylül ne onunki Bora ne de alıştığınız türden bir aşk hikayesi bu. Bizim hikayemiz bir kemanın ezgisiyle başladı, notalarda bulmuştuk birbirimizi. Her yılın bizi daha sıkı sınayacağından habersiz iki çocuktuk henüz. Hissettiklerimizin adını bile tam bilemiyorken ağaçtan bir köprü inşa etmiştik; birimizin yüreğinden diğerininkine... Bazen buram buram umut kokan, rengarenk çiçekler açtık; bazen de yapraksız, kuru bir daldan daha kırılgandık. Bizim hikayemiz, büyüdükçe sevip sevdikçe büyümenin

Bir kız.. Annesinin işlediği günahın bedelini öderken bir daha asla geçmişteki o kız olamayacağını iyi biliyordu. Bile bile, bir kurban gibi boyun eğdi bu evliliğe. Ölüme gitti... Ve suya yazılan hayalleri hep bir düş olarak kaldı... Bir adam... Yılların acısını kirli, taş kalbinde biriktirmiş, buz mavisi gözlerine hapsetmişti. Babasız geçen çocukluğunun intikamını almaya yeminliydi. Onun için hayat, bu intikamdan ibaretti. Öldürdüğü kızla aynı mezara gireceğini bilmeden... O günden itibaren camdan bi

"Kalbini böylesine yakan, ciğerini sırtından tek bir neşter darbesiyle söküp alan, bir yanını toprağa sokan, en azından bunun günahını barındıran bir kişi, sadece bir kişi istiyordu." Alıştığınız polisiye kitaplarının aksine acısı ile baş başa kalmış bir adamın çırpınışlarını okumaya hazır mısınız? İntikam daha önce hiç bu kadar karışık olmamıştı.

Toprak nereye giderse gitsin kaçamazdı... Cemre ne yaparsa yapsın sonu Toprak'tı... Aşkın umudu bir vasiyetken, iki inatçı keçiyi yola getirmeyi başarabilecek miydi? Biri Trabzon'un hırçın güvercini, diğeri İstanbul'da yaşayan çakma Karadenizli. Hırçın güzel Cemre ile asi ruhlu Toprak'ın aşk hikâyesi. Hiçbir hikâye bu kadar sizden olmamıştı. Onların aşklarını okumak en büyük keyfiniz olacak.

Sevgili dostlar! Anlatacağım şeyleri dinlemelisiniz. Çünkü yanlış sularda yüzen küçük bir balık gibi kendi yolumu bulmak için çırpınıp durduğum bu hikâye her ne kadar benim olsa da siz de kendinizden bir şeyler bulacaksınız. Hayallerimin peşinden koşarken birileri geliyor mu diye arkama bakıp durduğum için tökezleyip düştüm. Dünyanın en manasız ikinci yaşam formu eski sevgilim kendini George Clooney zannettiği için bu düşüşümü güneş gözlüklerinin arkasından seyrederek yanımdan geçip gitti. Peki, ben ne yap

Bütün dünya yok olsun, sadece biz kalalım istiyorum. "İsminin anlamını biliyorsun değil mi?" Kız sessiz kalmayı tercih ederken başını usulca olumlu yönde salladı. "Azra..." dedi ismini tekrarlayarak. " Ayak değmemiş kum demek." "Çok doğru." dedi genç adam Azra'yı sarhoş edebilecek kadar harika gülümsemesiyle cevap verirken. Azra onu belki de ilk defa bu kadar içten gülümserken görmüştü. Genç adam derin bir nefes aldı ve kızın deniz mavisi gözlerine bakarak tekrar konuşmaya başladı. "Ben o ayak değmeyen ku

Git, fakat dönecekmiş gibi olmasın bu gidiş. Madem ki yüreğin ayaklarına söz geçirememiş, git. Kırık umutlar bırakma gönlüme hasretini emziren. Şimdi topla her şeyinle benden seni ve git. Seni hatırlatacak hiçbir şey bırakma bana. Bir vedan bile kalmasın ve aklımın almadığını artık yüreğim de almasın. Sen benim ruhuma iliklediğim duamdın ya, bu da son duam olsun sana; Beni Ağlamayı Unutma.

Kızıl ateştlerden koparak buruk bir aşk ile yıkanmış, zafer ile yüceltilmiş bir sancak bu. Bin yıllar boyunca tek bir sancak için savaşanların destansı mücadelesi; tükenmeyen zamanın, nice hükümdarlıkların, kanlı tarihlerin yer edindiği bir dünyanın devasa toprakları. Bu dünya üzerinde, beklenmedik bir anda gelen bir yıkım tüm her şeyi sona çeviriyor. Böylece neşe yerini kedere, başlangıç yerini ayrılığa bırakırken, karanlığın hüsran edici gücü zaferi yenilgiyle bitiriyor. Arkada kalanlar yitip giderken;

"Gözlerimi kapatıp bir hayale dalmakla, gözlerimi açıp o hayalin güzelliğinden mahrum kalmak arasında sıkışıp kalmıştım. Bir tarafta gerçeklik, diğer tarafta aklımın sınırlarını zorlayan hayallerim vardı. İşin güzel tarafıysa her ikisinde de onun olmasıydı." Yaren, beklenmedik bir kaza sonucu ailesini kaybetmiş, uzun bir bunalımın ardından yeni bir hayat kurmak için büyük bir köşkte yaşayan Sümeyye Hanım'ın bakıcılığını üstlenmiştir. Ne var ki yeni hayatı göründüğün kadar sakin geçmeyecektir. Çünkü Yaren'

Sinirle ceketini alıp kapıdan çıkarken Gülay'ın sesi durdurdu onu. "Utku!" Arkasını döndü ve az önceki alaycı tavırlarından eser kalmamış kadının yüzüne baktı. "Ne var?" "Bana aşık olma." Bunu söylemek için geç kaldığının farkındaydı ama elinden gelen anca buydu. Fark etmeden de olsa aşık olması için elinden geleni yapmıştı kız. Sinirle kapıyı çarpıp çıktı adam. Kapının arkasında birkaç saniye beklerken kendine lanet etti. Kadınlara karşı güvensizliği yüzünden tüm ilişkilerini "Bitse de gitsek" tadında

Şimdi bir fenomen düşleyin; Sarışın, mavi gözlü ve göbekli olsun. Kendisi ayrı yakışıklı, göbeği ayrı bir tatlı... Sosyal medyanın efendisi... Sanal alemin egolu tek kralı... Öyle bir egoya sahip ki, tek rakibi kendi göbeği... Bu adam ne yapar? On parmak klavye yazar, arada bir fareye tıklatır ve işi bitince fişi prizden çeker. Bu adam için önemli olan; ona para kazandıran ve bağış yapan aboneleridir. Daha çok izlenme demek, daha çok reklamların tıklanması, reklamların tıklanması da daha çok para demekti

Sert, acımasız ve nefret dolu bir adam... Sınır tanımayan, hayatında hiçbir duyguya yer olmayan, kalbinin kapıları mühürlenmiş ve açılmayacağına dair inancı tam biri. O Demir Poyraz. İş adaı ve gayri resmi olarak bir mafya... Tüm ailesini kaybetmiş, acılarıyla yaşamayı öğrenmiş bir kız... Kaybedecek hiçbir şeyi olmadığından sınırları zorlamayı seven bir kız. O Ecrin Durmaz. Sınırlarıyla birlikte geçmişini unutmaya çalışan çılgın bir kız... Unutmaya çalıştıkları sırlar, habersizce onları ağına düşürürken,

«Küllerin arasında iki karanlık ruh, küllerin dansını yapacak.» Denizler kadar mavi, Gece kadar zifiri gözlerinin derinliklerine, Karanlığa esir düşmüş kalbine hapsetmişti ruhumu. Tenine tutsak, Gözlerine bağımlı, Ruhuna yabancı... Kalbinin ritmiyle sarhoş olan bu zavallı ruhumla mühürlemişti ruhunu. Derin karanlığının tek aydınlığını kendisi kadar karanlığa büründürmesi an meselesi...