Azgınlığını edepsizlikle örtme sakın gafil Birgün şeninde çanını çalarlar elbet Ya kalkarsın çıngırakla putuna baş vurursun Ya bakarsın narına ödünü koparırsın Al eline bu kitabın ince ince bir düşün Bak önünde işte başın ister kaşın ister taşın Bu dünyada can bulmadan ölü gezdin Hiç olmasa orda olsun dirilişin Okuyupta sorgulama bu ne biçim alim diye Şunu bilki usta denmez her kalemi tutan ele Bu fakirin tohum attım o sultanın tarlasına Sebep olsun can verilsin toprağına dikimine İster darıl ister kırıl do

Osmanlı'dan Cumruriyet'e Köprü kitabında İstanbul' un özlenen doğal yaşamı ile birlikte tarihi yarım adaya dair, şehrin günümüz yoğunluğundan uzak nadir zamanlarını günümüze taşımaktadır. Yazar usta gözlemciliği ile birlikte duygu yüklü anıların eşliğinde çıktığı bu yolculukta dünyanın nadir şehirleri arasında üst sıralardaki yerini daima koruyan şehrin azizliğini bir masal gibi işlemektedir. Günlük yaşamın doğallığıyla can bulan kelimelerin anıları tazeliğini nasıl koruduğunu hissetmek mümkün. Öte yandan

Ey Âşık, Sen Işığın Neresindesin? Tasavvufi sohbetler ve rubailerle armoni oluşturmuş, günümüz anlatımıyla okurlara sunulan bu kitap, bütün sevgi'li olmuş gönüllere hitap ediyor. Yazar Alya Burçin Uysal bu kitapla kendi gerçekliğimizi bütün açıklığıyla kendi gönüllerimizden yansıtıyor. Her cümlede aşina bir duygu, birçok sorunuza cevap, her okuyuşta da yeni bir idrak bulacaksınız. Kimi dışında arar, kimi içinde arar. Çıktığı yolda O'nu bulan olmuş mu? Aşığın derdi aşkına kavuşmak olsa da, Yolda bulan

25 Temmuz'a Bir şeyler konuşuyordu, Konuşuyordu titrek aksanıyla, Rüzgâr savruluyordu Açılıyordu yıllar yollar Çok olmadı, Düştüm çimenlere, Üzerimde yeşil Kederler kaybolurken ortadan Gökyüzü ayrıldı İstanbul'dan. Bağıramadım!.. Bir an baktım yüzüne Doluverdi bedenim, Ellerim, gözlerim, yüreğim Toprak aldı koynuna Katıverdi tomurcuklara, Ve bir çocuk Bir tomurcuk Gözlerim açılırken dünyaya...